لزوم ریشه کنی سیستمی که مصلحت در آن، کشتن امام است (به مناسبت نهم ربیع)

با نگاهی اجمالی به دوران زندگانی ائمه معصومین علیهم السلام در دوران بنی العباس و مقایسه عملکرد و شرائط این خاندان شوم با شرائط و عملکرد خاندان شوم‌تر از قبلشان یعنی بنی امیه شاید بتوان گفت، بنی العباس از انگیزه‌های کینه‌ای در برخود با ائمه علیهم السلام کمتر برخوردار بودند.
بلکه اصولا قیام بنی العباس (اگر چه حقیقت نداشت) به طرفداری از اهل بیت علیهم السلام آغاز شد، و در مجامع عمومی و خصوصی از ائمه به عنوان پسر عمویشان یاد می کردند بخلاف بنی امیه که هیچ قرابتی با اهل بیت علیهم السلام نداشتند و دشمنی آنها با ائمه علیهم السلام از روی حقد و کینه ذاتی بود که با ائمه علیهم السلام داشتند.

اما سوالی که مطرح است این است که چرا بنی العباس نیز (با توصیفاتی که عرض شد) مثل بنی امیه دستشان آغشته به خون ائمه اطهار علیهم السلام شد؟

جوابی که این سوال دارد از آنجا حائز اهمیت است که الان نیز همان علت یکی از دلائل اصلی غیبت امام زمان عج می باشد. یعنی حاکمیت سیستمی که مصلحت در آن کشت امام علیه السلام است.
با سیستم حکومت کشورهای دیگری که به مقوله مهدویت و انتظار منجی به معنایی که شیعه به آن اعتقاد دارد کاری نداریم، چرا که اینها اصولا از اینگونه بحث خارج هستند.

اما با نگاهی به درون کشور خود، جایی که نظام ولایت فقیه حاکم است، که به عنوان ماکتی بسیار کوچک از حکومت جهانی مهدوی عمل می کند. تا تجربه و مهارت‌های لازم برای تشکیل سازه اصلی حکومت مهدوی فراهم شود.
و امت اسلامی  کم کم به عیب و ایرادهای کار خودشان در نحوه تعامل و برخورد با این حکومت پی برده و از طرفی باعث غربال انسان‌های خالص از کسانی که شیشه خورده دارند، بشود.
که با بررسی اجمالی تاریخ انقلاب تا به امروز می توان دست های پیدا و پنهانی یافت که در سیستم حکومت ولایت فقیه حتی در رده های بالا دارای افکار و منشی هستند که اگر تفکر آنان بر کل نظام انقلاب حاکم شود، سیستم حکومتی را به جهتی سوق می دادند که در آن سیستم هیچ جایی برای ولایت فقیه نیست، چه رسد به دولتی که زمینه ساز ظهور امام زمان عج باشد.

به عنوان نمونه طرح شورای رهبری بعد از رحلت امام خمینی قدس سره به‌ جای ولی فقیه از آن نمونه است.
به عبارتی ساده تر حاصل این تفکر مأمونی این است که اگر بتواند تمام جنبه های حکومت انقلاب اسلامی را بدست بگیرد ، ولی فقیه را به مسلخ می برد.
و این دقیقا همان فکری است که مأمون داشت و نتوانست حیات امام رضا علیه السلام را تحمل کند، در حالی که امام رضا علیه السلام کاری به کار حکومت نداشت، و قصد یا تصمیمی برای قیام نداشت، اما سیستم حکومت مامونی طوری بود که چاره ای جز شهادت امام رضا علیه السلام نداشت.

الان هم تا انقلاب از وجود این افراد در لایه های مختلف حکومتی پاکسازی نشود نه تنها زمینه برای ظهور ایجاد نمی‌شود، بلکه اگر فرضا هم امام علیه السلام ظهور کند، این افراد و سیستمشان مانند بنی العباس امام را به مسلخ می‌برند.